تحقیقات جنایی در این پرونده از اسفندسال ۱۴۰۱ و با گزارش قتل مرد جوانی در یکی از خیابانهای جنوبی تهران، آغاز شد. تیم جنایی با جسد خونین مرد ۴۰ سالهای روبهرو شد که با ضربه چاقو به گردنش به قتل رسیده بود. مأموران در بررسی دوربینهای مداربسته، تصویر قاتل را شناسایی کردند و مشخص شد وی مرد ۵۵ سالهای بهنام میثم است که مدتی قبل با مقتول اختلاف داشتند و بامداد روز حادثه هم او را به قتل میرساند. بدین ترتیب، میثم تحت تعقیب پلیس قرار گرفت و مأموران هم دریافتند وی پس از قتل به ترکیه رفته و در آنجا زندگی مخفیانهای را آغاز کرده است. سرانجام سال گذشته مأموران پیبردند متهم به تهران آمده که او را شناسایی و دستگیر کردند.
متهم در جریان تحقیقات مقدماتی گفت: کنار مغازه دوستم مشغول حرفزدن بودیم که یک خودرو سه مرتبه از مقابل ما عبور کرد. راننده آن در ادامه کمی جلوتر از ما، از خودرو پیاده شد و با یکی از دوستانم درگیری فیزیکی پیدا کرد. برای دفاع از دوستم با چاقو به آن مرد ضربههایی زدم که باعث مرگ وی شد. روز بعد وقتی از طریق دوستانم فهمیدم او مرده است، با برداشتن مبلغی پول از خانه فرارکردم. با تکمیل تحقیقات و بازسازی صحنه قتل، پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد و متهم در شعبه دوم پای میز محاکمه قرار گرفت. در ابتدای این جلسه، اولیای دم مقتول برای میثم درخواست قصاص کردند.
سپس متهم در جایگاه ایستاد و گفت: سال هاست با خانواده مقتول همسایه هستیم. من به نوعی معتمد محل بودم و مردم به خاطر رفتار امیر علیه او استشهادیه پر کردند و از من هم خواستند امضا کنم. بعد از آن خصومت امیر با من شروع شد و هر بار از مقابل من رد میشد فحش میداد. شب حادثه دوباره فحش داد و درگیر شدیم. با امیر درگیر شده بودم که شنیدم یکی گفت از ماشین اسلحه بیار. من هم با چاقو دو ضربه به امیر زدم.
پس از آخرین دفاع متهم قضات وارد شور شده و میثم را به قصاص محکوم کردند. این حکم در دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد.
دیدگاهتان را بنویسید